Zachowek – der Pflichtteil

Zachowek jest bardzo ważną instytucją prawa spadkowego. Przeznaczony jest on dla bliskich krewnych, którzy całkowicie lub częściowo zostali wydziedziczeni ze spadku. Prawo niemieckie ustala dlatego granicę swobody testatora. Jednym z uzasadnień, znanej już w prawie rzymskim instytucji zachowku, jest konieczność ochrony np. dzieci zmarłego, w stosunku do których istniał obowiązek opieki.

Według prawa niemieckiego zachowek może być również przeznaczony dla małżonka czy partnera życiowego spadkodawcy. Wnukowie czy rodzice testatora będą upoważnieni do zachowku tylko wtedy, gdy żadna ustawowo wymieniona osoba nie będzie mogła się go domagać.

Zasadą jest, że roszczenie o zachowek dotyczy wyłącznie świadczenia pieniężnego, dlatego nie jest możliwe przekazanie uprawnionej osobie  określonej rzeczy.

Prawo lubi wyjątki i podobnie jest w tym przypadku. Nie można powiedzieć, że skoro ktoś jest dzieckiem testatora, to zawsze odziedziczy po nim choćby część majątku. Spadkodawca ma możliwość zupełnego wyłączenia uprawnionego do zachowku od jego otrzymania. BGB przewiduje, że dzieje się tak, np. kiedy potomek dopuszcza się przestępstwa przeciwko spadkodawcy czy jego małżonka.

Ustawa stanowi wysokość zachowku na połowę wartości spadku. Wartość tę ustala się na dzień śmierci spadkodawcy. Osoba uprawniona do zachowku może np. domagać się, by doliczono do niego koszty notarialne związane z jego uregulowaniem.

Roszczenie o zachowek przedawnia się po trzech latach, od kiedy otwarto spadek i dowiedział się o swoim roszczeniu. Jeśli w ogóle o nim nie wiedział, roszczenie to przedawnia się po upływie 30 lat.

Niemiecka Kancelaria Prawna Andreasa Martina – Berlin – Szczecin

Dowiedz się więcej: Testament w prawie niemieckim cz.1 Testament w prawie niemieckim cz. 2, Testament w prawie niemieckim cz. 3, Zachowek, Prawo spadkowe w Niemczech, Sprawy spadkowe w Niemczech, Podatek od spadku w Niemczech.