Przedstawiciel handlowy w prawie niemieckim (Handelsvertreter)

Przedstawicielem handlowym jest ta osoba, która samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą i która stale pośredniczy w prowadzeniu interesów innego przedsiębiorcy (lub zawiera je w jego imieniu). Ustawa określa osobę samodzielną jako tą, która w istocie swobodnie ustala swoje czynności (działalność) oraz czas pracy (w przeciwnym razie mielibyśmy do czynienia z pracownikiem).

Również przedsiębiorca niemiecki może być przedstawicielem handlowym: Der Unternehmer kann auch ein Handelsvertreter sein. (§84 HGB).

Każda ze stron ma prawo domagać się, by treść umowy, jak i jej późniejsze postanowienia miały formę pisemną. Strony umowy nie mogą umownie wyłączyć roszczenia.

Przedstawicielowi handlowemu należy się odpowiednia prowizja.

Ustawa określa pewien zakres obowiązków przedstawiciela. I tak, przedstawiciel musi się starać o nowe umowy, dbając przy tym o interes przedsiębiorcy. W sferze jego obowiązków leży również udzielanie przedsiębiorcy informacji na temat jego działalności – niezwłocznie musi on poinformować o wszelkich nowych umowach czy o pośrednictwie w ich zawarciu. Wymagana jest przy tym staranność typowa dla zwykłego handlowca (czyli nie ma zwiększonych wymagań co do staranności). Tak określone obowiązki przedstawiciela nie mogą być wyłączone innymi postanowieniami stron.

HGB określa również pewne podstawowe obowiązku drugiej strony umowy, mianowicie przedsiębiorcy. Musi on udostępnić przedstawicielowi wymagane dokumenty, m.in. wzory umów, rysunki, cenniki, druki, warunki umów. Przedsiębiorca również obowiązany jest do udzielania drugiej stronie odpowiednich informacji, np. musi niezwłocznie poinformować go o przyjęciu, odstąpieniu lub odstąpieniu od umowy zawartej przez przedstawiciela, a także ma obowiązek poinformować przedstawiciela, że może czy też ma zamiar zawrzeć umowę w mniejszym zakresie, niż przedstawiciel w normalnych okolicznościach mógł przypuszczać.

Niemiecka Kancelaria Prawna Andreasa Martina – Berlin – Szczecin